حسین تقوی؛ علی خالق خواه؛ فاطمه باقری
چکیده
پژوهش حاضر در پی شناسایی میزان پیش‌بینی پذیری تسهیم دانش بر اساس ابعاد جو مسموم سازمانی در بین کارکنان مؤسسات آموزشی شهرستان سراب با استفاده از طرح همبستگی بود. جامعه آماری این مطالعه ۱۶۴۸ نفر بود و حجم نمونه متناظر با آن ۳۱۳ نفر تعیین شد. روش نمونه‌گیری این پژوهش طبقه‌ای بود. بعد از حذف داده‌های پرت با استفاده از شاخص ماهالانوبیس ...
بیشتر
پژوهش حاضر در پی شناسایی میزان پیش‌بینی پذیری تسهیم دانش بر اساس ابعاد جو مسموم سازمانی در بین کارکنان مؤسسات آموزشی شهرستان سراب با استفاده از طرح همبستگی بود. جامعه آماری این مطالعه ۱۶۴۸ نفر بود و حجم نمونه متناظر با آن ۳۱۳ نفر تعیین شد. روش نمونه‌گیری این پژوهش طبقه‌ای بود. بعد از حذف داده‌های پرت با استفاده از شاخص ماهالانوبیس تعداد نمونه به ۲86 نفر رسید و تحلیل‌ها روی این تعداد انجام گرفت. جهت گردآوری داده‌ها از پرسشنامه‌های استاندارد جو مسموم سازمانی روستایی و تسهیم دانش دیکسون استفاده شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون نشان داد ساختار فیزیکی مسموم، نظام پاداش و جبران خدمت مسموم، روابط بین فردی مسموم و رهبری زهرآگین با تسهیم دانش رابطه معنادار دارد. یافته‌های حاصل از تحلیل رگرسیون گام‌به‌گام نشان داد که نظام پاداش و جبران خدمت مسموم و رهبری زهرآگین می‌توانند تسهیم دانش را پیش‌بینی کنند. به علت عدم تأثیر قابل‌توجه ابعاد ساختار فیزیکی مسموم و روابط بین فردی مسموم بر تسهیم دانش، این ابعاد توسط نرم‌افزار از مدل حذف گردیدند. یافته‌های پژوهش نشان داد که تسهیم دانش در مؤسسات آموزشی به‌وسیله برخی از ابعاد جو مسموم سازمانی قابل پیش‌بینی است؛ بنابراین اتخاذ و پیاده‌سازی راهکارهایی مناسب جهت مانع‌شدن از تجلی ابعاد جو مسموم سازمانی و رفع آن‌ها ضرورت دارد.
